Dana's Life - Urghamkdjqmkej!

Oké, ik heb er eventjes genoeg van, van de treinen in Brussel! En aangezien een blog een enorm goeie uitlaatklep is, kom ik even in dit berichtje mijn gal spuwen.

What the hell is dat met die treinen in Brussel?! Ik trein nu al 3 weken op en af naar mijn vakantiejob in Etterbeek en mijn treinen zijn nog nooit echt op tijd geweest. Oké, ja kan zeggen: “Kom op, dat had je toch kunnen weten? Met de trein ben je altijd te laat!”, maar ik heb vorig jaar ook een maand dat traject afgelegd en ik heb bijna nooit problemen gehad!

Vorig jaar heb ik amper problemen gehad met de treinen. Af en toe wel eens een minuutje of vijf vertraging, maar dat was al enorm zeldzaam en vijf minuten is eigenlijk niks. Maar nu? Jeetje, wat een gedoe! Ik heb in de eerste twee weken werken al meer vertraging gehad met de trein dan al de vertragingen van vorig jaar bij elkaar opgeteld!

Dan ben je aan het rijden, stop je bij een station en blijft de trein gewoon een kwartier stilstaan! En dan wordt je al wat lastig, want als jobstudent moet je op tijd op je werk zijn (we moesten in onze eerste week onze uurroosters doorgeven, vandaar). Als zo’n trein dan ietsje langer blijft stilstaan dan normaal in een station, zou je toch denken dat de conducteur even afroept waarom het zo lang duurt? Nee hoor, ze roepen pas af wat er aan de hand is als de trein alweer begint te rijden (een kwartier later dus).

Of zoals gisteren: de trein rijdt het station binnen en vertrekt niet. Nochtans was de trein stipt op tijd en leek alles vlot te gaan. We stonden al meer dan een kwartier (!) stil voor er werd afgeroepen wat er aan de hand was. We moesten wachten op een andere trein die vertraging had, waardoor wij dus ook vertraging hadden. Goed, oké kan gebeuren als een hogesnelheidstrein wat te laat is, dan moet je als stoptrein voorrang geven aan die trein. Daarna heeft het NOG een KWARTIER geduurd voor we konden vertrekken! En het was niet eens een snelle trein waar we op moesten wachten, oh nee! Het was verdorie zelf ook een stoptrein, die alle stations aandeed die wij ook aandeden! Waarom moeten wij dan wachten? Argh!!!

Gelukkig hebben we uiteindelijk toch nog onze verbinding in Brussel-Noord naar Aarschot gehaald. De piekuurtrein naar Aarschot had namelijk ook enkele minuten vertraging, waardoor wij die trein toch nog hebben kunnen nemen (en niet nog een halfuur hebben moeten wachten!).

Oef, sorry maar dat moest er eventjes uit! Op vrijdag mogen we namelijk vroeger naar huis (om vier uur in plaats van half vijf) omdat we altijd maar een halfuur middagpauze hebben. Dan hebben we een halfuurtje opgespaard en kunnen we dus vroeger naar huis! En dan is het echt niet leuk als je trein een halfuur vertraging heeft. Dan ben je als je pech hebt op hetzelfde uur thuis als wanneer je om half vijf vertrekt. Maar goed, nog een week en drie daagjes werken en dan zit het erop! Dan is het studeren geblazen, want op 21 juni leg ik mijn eerste herexamen af!

Dana's Life - What happened in July?

Na alweer een halve maand blogstilte kom ik even snel met een update! Ik ben al enkele weken aan het werk en zit al ver voorbij de helft. Nog ongeveer anderhalve week werken en dan is het alweer augustus, wat gaat alles toch zo snel!

(Bron)

Op mijn werk moet ik een hele hoop dingen doen: klasseren, klachten inbrengen (ik werk namelijk op de klantendienst), klachten printen, brieven printen, rapporten afprinten, brieven in enveloppen stoppen en nog een hele hoop andere dingen. Tussendoor werk ik af en toe ook nog voor school, aangezien ik in augustus 3 herexamens moet afleggen. Als ik thuiskom ben ik meestal heel erg moe en doe ik amper iets voor school, dus moet het maar tijdens de werkuren, wanneer ik niets hoef te doen.

Ook zijn de eerste twee weekends van juli enorm druk geweest voor mij. Het eerste weekend ging ik op zaterdag naar Rock Werchter. Daar heb ik een hele dag vooraan aan het podium gestaan om toch maar Rammstein op de eerste rij te kunnen meemaken. Hoewel ik achteraf echt helemaal geradbraakt was, kan ik zeggen dat het het allemaal waard was. Hier zal ik zeker nog wel een blogpost aan wijden, veel te laat natuurlijk! Die zondag heb ik geslapen tot een uur of één in de namiddag, wat duidelijk laat zien hoe moe ik eigenlijk wel niet was.

Aan het werk achter de toog!

Afgelopen weekend was ook alweer volledig volgeboekt. Zaterdag werd ik om half elf verwacht op de festivalweide van Werchter. Ik had me als vrijwilliger aangeboden om te helpen op het festival TW Classic. Ik heb de hele dag (met natuurlijk pauzes!) gewerkt, mensen voorzien van hun geliefkoosde frisse pint of een verfrissend flesje water. Hoewel ik het enorm leuk vond, denk ik niet dat ik nog ga werken op een festival als het in shiften is. Moest ik een shift van 8 uur achter elkaar kunnen doen, zou alles beter meevallen. Het is niet de hele tijd: twee uur werken, twee uur zitten, twee uur werken,… Je raakt minder moe!

Zondag werd ik enorm vroeg wakker en raakte ik niet meer in slaap. Er bleef ook een vriendin slapen, die om een bepaald uur haar trein moest halen. Verder hadden mijn mama en ik ook een afspraak in Geraardsbergen (daarover meer in een ander blogbericht). En aangezien Geraardsbergen niet zo enorm dichtbij is, moesten we goed op voorhand vertrekken. Met het warme weer waren we bij thuiskomst zo ongelooflijk moe, dat ik meteen naar mijn kamer ben gegaan om op bed te gaan liggen!

Gelukkig verloopt alles vanaf nu rustiger. Op het werk gaat alles vlotjes en mijn weekends zijn niet meer volgeboekt. Dit weekend heb ik afgesproken met een vriend (en misschien ook nog een vriendin) om te gaan winkelen en daarna samen wat te gaan eten. Verder is het hier en daar in huis nog alles opruimen en een plaatsje geven. We willen voor augustus toch graag alles op zijn plek hebben, en dat heeft ook een rede (Diezelfde reden waarvoor we naar Geraardsbergen reden)! Maar daarover dus meer in een ander blogbericht.

Zo, dat was zo ongeveer in het kort uitgelegd wat er de afgelope dagen allemaal gebeurt is. Ik hoop wat minder moe te zijn de komende dagen, zodat ik meer voor school kan doen en ook veel meer blogberichten kan schrijven. Ik heb namelijk een hoop leuke ideetjes. In ieder geval, ik hoop tot gauw!

Instagram Edition - Juni

Mijn iPhone is ondertussen een verlengstuk van mijn lichaam geworden. Telkens als je me ziet heb ik hem wel in m’n handen of ben ik er mee bezig. Één van mijn bezigheden is foto’s nemen en ze dan op Instagram zetten. Iedere maand deel ik mijn foto’s op mijn blog, zodat jullie kunnen meekijken in mijn leventje. Vandaag is de maand juni aan de beurt!