Liefste blogje,
Sorry, sorry, sorry en nogmaals sorry! Ik weet het,
dit valt niet goed te praten. Je bestaat namelijk al een maand (en 2 dagen,
maar laten we het niet nog erger maken dan het al is!) en ik heb nog steeds
niets (!) gepost… 
Niet dat ik niet blij ben dat je er bent, in tegendeel. Ik heb lang naar de perfecte naam gezocht voor jou en toen schoot hij me ineens te binnen: “Writing with a Feather”. Ik vond het vroeger namelijk fantastisch dat ze met veren schreven. En altijd zo sierlijk en mooi. Zelf schrijf ik natuurlijk niet met een veer, maar toch vind ik pennen met bovenaan een hoopje pluimpjes altijd geweldig. Veren vind ik ook erg mooie dingen. Zo erg zelfs dat ik een tatoeage met een veer wil! Maar dat is toekomstmuziek.
Dus, dan heb ik eindelijk de blog die ik zo lang wilde, verwaarloos ik hem al meteen! En ja, nu komt mijn hoopje excuses. Ik was namelijk best wel ziek toen ik je maakte. Dus, ik werkte aan je lay-out en aan je banner en toen vond ik het wel mooi geweest. Enkele dagen daarna begon school weer en dus ook de drukte! Opdracht Research maken, ik moest gaan filmen en monteren voor m’n duo-opdracht TV en dan vergeten we al dat heen en weer gereis van en naar school ook nog.
 |
| Monteren voor opdracht TV |
Je ziet, druk, druk, druk. En ik wilde niet dat m’n eerste post een stomme mededeling was. Je moet er toch best goed over nadenken wat je post! Maar goed, ik moet al dat bloggen ook nog wel gewoon worden. Toch ga ik mijn uiterste best doen om van jou een fijne, leuke en aangename blog te maken! Erewoord, nee echt ik beloof het! Pinky promise!!
