Projectweken 2

Pfoeh! Het was me het dagje wel gisteren! En daar is een goede verklaring voor. Zoals je misschien wel weet – of niet weet, who knows? – studeer ik journalistiek in Antwerpen. En er is gedurende het jaar sowieso al redelijk wat werk: studeren, opdrachten, samenvatten, afspraken,… En dan moet je nog naar de lessen zelf ook gaan.

Maar, twee keer per jaar worden gedurende twee hele weken de lessenroosters van het eerste jaar volledig leeggemaakt. Ja inderdaad, er staat geen enkele les op het programma! Hemel zou je denken, maar wacht! Ik ben nog niet klaar! Deze twee weken worden ‘De Projectweken’ genoemd. Je krijgt dan een gigantisch grote opdracht die nog eens is verdeeld in tientallen kleine opdrachtjes. En om deze te volbrengen moet je ook nog eens tientallen kleine taakjes doen. Best vermoeiend dus.

De eerste projectweken heb ik met glans doorstaan en ik moet je bekennen, ik vond ze heerlijk om te doen – achteraf toegegeven dan! Maar ondertussen zijn de tweede projectweken alweer voorbij de helft! Deze keer was de opdracht anders, maar daarom niet minder leuk. We kregen een onderwerp (reality-tv) en daar moesten we dan vier verschillende soorten vraagstellingen bij verzinnen EN een interview bij regelen (dus 4 interviews in totaal). En dan moet je een heel dossier samenstellen, foto’s nemen, lay-out maken, en ga zo maar door! Om het werk wat draaglijker te maken werden er 2 personen per invalshoek gezet, de vierde invalshoek zouden we dan gezamenlijk maken. – We zijn namelijk maar met z’n zessen –

Mijn groepsgenoot en ik hebben ons interview vorige week al afgenomen, vandaag was het dus tijd om dit interview in een artikel te gieten met bijpassende lay-out en om ons deel van het dossier in orde te maken. Ik ben een meisje, zit graag met Word te prullen en vind details zeer belangrijk. Het werd al snel duidelijk dat ik de lay-out van het artikel zou verzorgen en me ook zou inzetten voor dat deel van het dossier. Mijn groepsgenoot zou zich dan storten op de rest – en het grootste deel - van het dossier.

Maar dat is dus wat ik vandaag gedaan heb, een hele dag gewerkt aan een artikel, de argumentatie hiervoor en nog een beetje liggen prutsen aan het dossier voor de bijhorende foto’s. Je zou zeggen, is weinig, maar toch is het best veel en vermoeiend werk. Zo een hele dag naar je computerscherm staren en zorgen dat alle details perfect zijn! Maar, het is af, ons deel van het dossier is af! En dat maakt me best wel blij. Dat wil namelijk zeggen dat we nu hier en daar een handje kunnen helpen bij de andere groepsleden, wat ervoor zorgt dat het werk nog sneller af zal zijn! Nog een paar dagen en ik kan genieten van twee weken welverdiende paasvakantie!