My Music #1

Muziek is een groot deel van mijn leven. Ik ben vaak onderweg of moet soms lang wachten en dan luister ik naar muziek. Ik heb ongeveer 900 liedjes in mijn iTunes-bibliotheek staan en er komen iedere week wel nieuwe liedjes bij. Daarom vertel ik jullie iedere zondag iets over een band of artiest uit mijn afspeellijst.

De eerst band waar het vandaag over gaat is Rammstein. Ontstaan in Duitsland, 1994 en bestaande uit zes bandleden. Till Lindemann (vocals), Richard Kruspe (gitaar en backing vocals), Paul Landers (gitaar en backing vocals), Oliver Ridel (basgitaar), Christoph Schneider (drums) en Christian Lorenz (keyboards). De band bestaat vandaag nog steeds en heeft in de afgelopen achttien jaar zeven studio albums uitgebracht, waaronder een ‘Best Of’ album. Ze maken ‘Tanzmetall’, een mengeling van metal, industrial en techno. Metal om op te dansen dus. Verder staan ze ook bekend voor hun controversiële clips en songteksten, maar ook voor hun letterlijk ‘vurige’ optredens.

Rammstein is voor mij een speciale band. Ik ben namelijk al tien jaar fan van hen. En dat kan je op z’n minst speciaal noemen. Er zijn weinig mensen van mijn leeftijd die al zo lang fan zijn van een en dezelfde groep of artiest. Wanneer ik ze ontdekte, daar kan ik geen precieze datum op plakken. Wat ik wel weet, is dat ik al naar ze luisterde toen ik op de basisschool zat. En geloof me, daar was mijn moeder niet echt blij mee. En ik kan haar best wel begrijpen. Welke ouder wil nu dat zijn of haar kind naar liedjes luistert die over kannibalisme, verkrachtingen en incest gaan. Gelukkig voor haar verstond ik geen woord van wat ze zeiden en genoot ik vooral van de muziek. De ‘schuldige’ voor mijn fandom was mijn peter. Hij is zo een beetje de 'alternatieveling' van de familie. Luistert naar Studio Brussel en gaat de festivals af. Aangezien ik veel bij hem was, ontdekte ik verschillende bands en artiesten waaronder dus ook Rammstein. En al snel was ik niet meer de enige Rammstein-fan in huis. Mijn broer, toen een jaar of zes à zeven, kon ook geen genoeg van ze krijgen. Kun je het je voorstellen, zo’n klein manneke dat helemaal losgaat op een liedje als ‘Feuer fei!’.  

Als jonger meisje had ik natuurlijk zo mijn favorietje in de band. Dat was gedurende lange tijd – nu stiekem nog steeds – Richard Kruspe. De gitarist met de brede schouders. En, laten we eerlijk zijn, ik was smoorverliefd. Maar ik denk dat zulke dingen nu eenmaal horen bij het tiener zijn. Elk twaalf of dertien jarig meisje maakt zo’n ‘verliefdheid’ mee. De meeste meisjes vallen wel op één of andere kerel van een boyband, ik op een stoere gitarist uit Rammstein. En ja, mijn vriendinnen vonden dat toen ongelooflijk raar! Ondertussen ben ik elk lid gaan leren appreciëren en zou het voor mij nu stukken moeilijker zijn om mijn favoriete lid aan te duiden. Die ‘verliefdheid’ is ook al enkele jaren over – die heeft ongeveer één à twee jaar geduurd – maar als ik eerlijk ben, ik vind die mannen van Rammstein toch wel knappe venten. Ze hebben elk iets speciaals, wat voor een bepaalde aantrekkingskracht zorgt.

Richard Kruspe, mijn crush toen ik een jaar of 12 was!

In die tien jaar dat ik fan ben, heb ik ze nog maar twee keer live gezien. De eerste keer was in 2010 op Rock Werchter. Ik stond al vanaf half vier vooraan, terwijl ze die festivaldag zouden afsluiten. De laatste keer was dit jaar nog. Op 8 maart traden ze op in het Sportpaleis in Antwerpen. Hun Best Of tour was dat. Die kon ik natuurlijk niet missen. Bij dat concert zaten we op het balkon. Slechte plaatsen zou je in de eerste plaats denken, maar eigenlijk had ik een zeer goed zicht én geen last van elleboogstoten of geduw. Bij beide optredens schakelde ik over op volledige ‘fangirl’-mode. Jazeker, een klein, piepend, op en neer wippend meisje, dat werd ik. Raar eigenlijk dat zo’n band zoiets teweeg kan brengen.

Natuurlijk heb ik als fan zijnde een hoop spulletjes van hen. Hier thuis liggen alle CD’s en twee DVD’s, die ik moet delen met mijn broer. Verder heb ik twee T-shirts een pull en een grote vlag boven mijn bed hangen. Tja, zo zie je hoe groot mijn liefde voor hen is!

Een favoriet liedje kan ik niet geven. Als ik er eentje denk gevonden te hebben, denk ik meteen aan al die andere liedjes en kan ik helemaal niet meer kiezen. Wel zijn er enkele liedjes die ik op deze moment meer luister dan andere liedjes. Deze wil ik dan ook graag met jullie delen.

‘Mein Teil’ was een liedje dat ik oorspronkelijk altijd oversloeg in mijn afspeellijst. Maar enkele maanden geleden was ik te lui om het liedje door te spoelen en ben ik blijven luisteren. En dat beviel mij uitstekend. De gitaren, de drums, de manier waarop Till zingt. Een nummer dat ik telkens zo luid zet dat mijn trommelvliezen bijna springen!

‘Mein Land’ is hun nieuwste single. Deze brachten ze uit in november en ik was meteen enthousiast. Wel moet ik zeggen dat het niet echt een liedje is dat je van Rammstein zou verwachten, maar langs de andere kant weer wel. Het liedje maakt mij ongelooflijk vrolijk, telkens ik er naar luister. Het geeft mij ook ongelooflijk veel zin om te dansen, gek hé? Ook de clip is heerlijk vrolijk.

Als laatste een filmpje dat ik zelf maakte op 8 maart tijdens hun concert. ‘Feuer Frei!’ is een wat bekender nummer van Rammstein omdat het gebruikt werd als soundtrack voor de film ‘xXx’ met Vin Diesel. Dit filmpje laat duidelijk zien wat ik bedoelde met hun ‘vurige’ concerten. Het is één van mijn favoriete liedjes om live te zien, gewoon door al het vuur!

Een ongelooflijk lange post, maar dat mag wel op zo’n zondag! Volgende week weer een nieuwe band of artiest!